v., de toestand waarin men zich niet het gebruik van bepaalde roesverwekkende, verdovende of stimulerende middelen ontzeggen kan op grond van lichamelijke en/of psychische afhankelijkheid.
Verslaving wordt gekenmerkt door een mate van zelfvernietiging van de verslaafde: zijn gezondheid (psychisch en/of fysiek) lijdt schade, zijn prestaties verminderen; hij gaat vaak zelf gebukt onder de situatie (depressies). Tot verslaving neigen m.n. labiele en neurasthenische persoonlijkheden. Maar niet zelden worden ook sterkere persoonlijkheden in een crisis-of stressperiode het slachtoffer, zij het dat dan de verslaving vaak een tijdelijk karakter heeft. Er zijn diverse soorten van verslaving, b.v. het alcoholisme, verslaving aan narcotica en slaapmiddelen (barbituraten, paraldehyde enz.), aan nicotine (tabak) en wekaminen. Een belangrijk aantal hiervan is uitermate schadelijk voor de gezondheid, terwijl ontwenning zeer moeilijk is; ook na de beste kuur dreigt er altijd terugval. Men kan verslaving niet bestrijden door alle genotmiddelen, die bij matig gebruik onschadelijk zijn, te verbieden.
De overheid heeft wel de plicht, zowel op nationaal als internationaal terrein, maatregelen te treffen die kans op verslaving tot een minimum terugbrengen. In de jaren vijftig is het probleem van de soft en hard drugs opgekomen. Aanvankelijk heeft men beide radicaal willen bestrijden, omdat men meende dat het gebruik van soft drugs (hasjiesj, marihuana) als vanzelf na kortere of langere tijd zou leiden tot de hard drugs (morfine, heroïne enz.). Dit standpunt is onhoudbaar gebleken, waarna men de bepalingen ten aanzien van soft drugs heeft willen versoepelen, temeer omdat het terugdringen van het gebruik van soft drugs wèl tot vergroting van de hard-drugsomzet ging leiden. Een ontwenningskuur voor o.a. narcotica en morfine geschiedt onder medisch toezicht in speciale inrichtingen; dit is noodzakelijk omdat ontwenningsverschijnselen zeer heftig kunnen zijn. Meestal moet psychotherapie een onderdeel van de kuur vormen. druggebruik.
LITT. W.G.Mulder, Verslaving (1969); J.Wolffers, Verslaving (12e dr. 1979).
