situatie die zich voordoet, indien iemand twee of meer strafbare feiten heeft gepleegd, zonder voor die feiten op het moment van berechting eerder veroordeeld te zijn. Hierin verschilt de samenloop van »recidive.
De samenloop is van belang voor het bepalen van het strafmaximum. Samenloopregelingen dienen er gewoonlijk toe te voorkomen dat strafmaxima te hoog worden. Er worden twee vormen van samenloop onderscheiden: eendaadse en meerdaadse. Bij de eendaadse samenloop van strafbare feiten worden door één feitelijk gebeuren verscheidene strafbepalingen geschonden, b.v. een verkrachting op de openbare weg (verkrachting en openbare schennis der eerbaarheid). In Nederland en in beginsel in België geldt hier de strafbepaling met het hoogste strafmaximum. Bij meerdaadse samenloop worden meer strafbare feiten na elkaar gepleegd, b.v. eerst een diefstal en daarna een mishandeling.
In Nederland geldt als strafmaximum dat van het zwaarste misdrijf plus één derde. De maxima bij overtredingen worden bij elkaar opgeteld, maar het maximum van de hechtenis mag dan niet hoger worden dan zes maanden. In België is het wat gecompliceerder: b.v. bij overtredingen worden alle strafmaxima opgeteld en bij misdaden: het hoogste strafmaximum plus vijf jaar, als het gaat om tijdelijke dwangarbeid, tijdelijke hechtenis of opsluiting,