v./m. (-boten), vaartuig dat wordt voortgestuwd door ter weerszijden of achter de scheepsromp aangebrachte, gedeeltelijk ondergedompelde schepraderen.
Raderboten werden, met spierkracht gedreven, reeds in de derde eeuw toegepast. Om de stuwkracht maximaal te maken, zijn de schoepen kantelbaar tussen de raderen gemonteerd. Deze kantelbeweging wordt afgeleid vanaf een stilstaande excentriek. Bij radersleepboten waren de zijraderen afzonderlijk aangedreven ter vergroting van de manoeuvreerbaarheid. Voor gebruik op ondiepe rivieren is vooral de hekwieler gebruikt met aan het hek een breed rad of twee smallere raderen. De diepgang van dit type vaartuig was minimaal 40–50 cm.
