in de economie exacte formulering van de opvatting van de Klassieke School dat in een gedecentraliseerde economische orde, waarin de producenten streven naar maximale winst en de consumenten naar maximale behoeftenbevrediging, ook collectief een optimale welvaart ontstaat. Als op alle markten sprake is van volkomen concurrentie zijn alle prijzen op den duur gelijk over de gemiddelde totale kosten.
De marktvorm van volkomen concurrentie bewerkstelligt dat wordt voldaan aan een reeks voorwaarden die te zamen garanderen dat de omvang en de samenstelling van de produktie zijn afgestemd op de voorkeuren van de individuele consumenten. Deze voorwaarden worden in de welvaartstheorie optimumvoorwaarden genoemd. Als de aanwending van de produktiemiddelen zo is, dat de behoeftenbevrediging maximaal is, wordt de allocatie optimaal genoemd. De optimumvoorwaarden zijn geen vaststaande voorschriften of regels. Dat de marktvorm van volkomen concurrentie een efficiënte of optimale allocatie oplevert, heeft uitsluitend constaterende betekenis. Men kan niet uit de economische wetenschap de conclusie trekken dat volkomen concurrentie de beste marktvorm is.
Het optimum theorema van Pareto houdt in dat indien op alle markten volkomen concurrentie heerst aan de optimumvoorwaarden wordt voldaan, zodat de allocatie efficiënt is.
LITT. D.M.Winch, Analytical welfare economics (1971); P.Bohm, Social efficiency (1974).
