v., het bestrijden van onderzeeboten.
(e) Bij onderzeebootbestrijding gaat het in het algemeen om gecombineerde operaties van lange-afstand maritieme patrouillevliegtuigen, oppervlakteschepen (m.n. jagers en fregatten) en anti-onderzeebootonderzeeboten. De opsporing van onderzeeboten vindt plaats met behulp van zeer geavanceerde elektronische apparatuur, die afhankelijk van het type en de omvang aan boord van schepen of in vliegtuigen is aangebracht. Voor het merendeel van de opsporingsactiviteiten worden tegenwoordig vliegtuigen ingezet. Dit geldt niet voor de activiteiten, die de vernietiging van onderzeeboten tot doel hebben. De wapensystemen, die hiervoor worden gebruikt, zijn namelijk veelal zo omvangrijk, dat er in vliegtuigen onvoldoende ruimte voor beschikbaar is. Het betreft hier onder andere meervoudige mortieren voor het lanceren van dieptebommen en torpedo-afvuur-installaties. Een vrij nieuw element op het gebied van de onderzeebootbestrijding wordt gevormd door de wapendragende helicopters, die opereren vanaf jagers en fregatten. Deze vliegtuigen zijn uitgerust met opsporingsapparatuur en doelzoekende torpedo’s. De Koninklijke Marine beschikt over twee typen wapendragende helicopters: de ‘Westland Wasp' en de ‘Sea Lynx’.
