onbevoegd

betekenis & definitie

(het accent wisselt), bn. en bw., niet bevoegd, niet gerechtigd: tot de voogdij of toeziende voogdij zijn minderjarigen onbevoegd'; on'bevoegde leerkrachten; (recht) niet bevoegd of gerechtigd om van een zaak kennis te nemen en ze te beslissen, incompetent; zich onbevoegd' verklaren, verklaren dat men de vereiste bekwaamheid, kennis of ontwikkeling mist om een beslissend oordeel te vellen; het on'bevoegd uitoefenen van de geneeskunst.