[Fr.], o., leer van het occulte.
(e) Het occultisme houdt zich bezig met b.v. alchemie, magie, necromantie, spiritisme, demonenleer, kabbala, mantrapraktijken. Vroeger noemde men hen die zich met de studie van occulte krachten bezighielden wel occultisten. Aan het eind van de 19e eeuw maakte men een begin met het wetenschappelijk (psychologisch) onderzoek op dit gebied. Men begon toen te spreken van wetenschappelijk occultisme. Uit dit onderzoek heeft zich de zijtak van de experimentele psychologie ontwikkeld die men thans aanduidt als →parapsychologie.
LITT. R.Amadou, Das Zwischenreich. Vom Okkultismus zur Parapsychologie (1957); R.Alleau, Gesch. van het occultisme (1967); R.Cavendish (red.), Encyclop. van het occultisme en de parapschologie (1975); H.van Praag, Parapsychologie en het occulte (1975); C.Wilson, Het occulte (1975).
