André, eigenlijk: E.Herzog, Frans schrijver, *26.7.1885 Elbeuf, †9.10.1967 Parijs. Maurois studeerde filosofie te Caen.
In de Eerste Wereldoorlog was hij verbindingsofficier en tolk in een Schotse divisie. Vanaf 1926 wijdde hij zich geheel aan het schrijven. Maurois was een intelligent rationalistisch-moralistisch auteur van traditionele romans over de gegoede burgerij, romaneske biografieën, herinneringen, verhalen, beschouwingen en historisch werk. Werken: romans en biografieën: Les silences du colonel Bramble (1918), Les discours du docteur O’Grady (1922), Ariel ou la vie de Shelley (1923), Bernard Quesnay (1926), Climats (1928), Byron (1930), Tourgueniev (1931), Le cercle de famille (1932), Voltaire (1935), Chateaubriand (1937), Terre promise (1946), A la recherche de M. Proust (1949), Lélia ou la vie de George Sand (1952), Olympio ou la vie de Victor Hugo (1954), Les roses de septembre (1957), Adrienne de la Fayette (1962), Prométhée ou la vie de Balzac (1965); memoires: Mémoires (1951), Un ami qui s’appelait moi (1959), Choses vues (1963), Mémoires (1970). Uitgave: Oeuvres complètes (15 dln. 1950–55).
LITT. J.Suffel, A.Maurois (1963); J.Kolbert, A.Maurois (1966).
