[→Eng. microwave amplification by stimulated emission of radiation], m.,
1. het versterken of opwekken van microgolven door middel van gestimuleerde emissie;
2. (-s), een versterker werkend volgens dit principe (e).
(e) Een maser is in principe een →laser, die alleen werkt bij lagere frequenties (langere golflengten). Het eerst (1958) werd de ammoniakmaser ontwikkeld; deze werkt bij een golflengte van 1,25 cm (24 GHz). Aangeslagen ammoniakmoleculen bevinden zich in een afgestemde trilholte. Leidt men nu microgolven van 24 GHz via een golfpijp in de trilholte, dan zal deze straling versterkt worden door gestimuleerde emissie. Er bestaan ook vaste stofmasers, waarbij een robijnkristal de plaats van de trilholte gevuld met ammoniak inneemt.
Masers zijn zeer ruisarme versterkers. Zij worden o.a. gebruikt in de radioastronomie en bij de communicatie via satellieten.
LITT. C.Pike, Lasers and masers (1967).
