Frans, Belg. houtsnijder en schilder, *31. 7.1889 Blankenberge, ♱3.1.1972 Avignon. Masereel kreeg zijn opleiding te Gent.
Vanaf 1909 was hij voortdurend op reis. Tijdens de Eerste Wereldoorlog verbleef hij te Genève, waar hij debuteerde met drie anti-oorlogalbums, waarin hij uiting gaf aanzijn mensenliefde en zich manifesteerde als opstandeling tegen geweld en onrecht. Hij sloot vriendschap met R.Rolland en publiceerde dagelijks tekeningen in La Feuille. Vanaf 1919 werd Masereel een groot vernieuwer van de houtsnijkunst. Hij maakte beroemde romans in beelden zoals Mon livre dheures (1919), Un fait divers, Idéé (1920), Histoire sans paroles (1920), Visions (1921) en Souvenirs de mon pays (1921). Tevens maakte hij talrijke wandplaten en boekillustraties voor werken van A.Vermeylen, E.Verhaeren, M.Maeterlinck, R.Rolland, G.Duhamel, C.de Coster en S.Streuvels.
In 1924 debuteerde hij als schilder. Vaak schilderde hij het nachtelijke havenen stadsleven, aanvankelijk in een meestal grijzig, somber koloriet, later werkte hij met felle kleuren. In 1941 vestigde hij zich in Nice. Na 1946 bereikte hij in de houtsneden een nieuw hoogtepunt gekenmerkt door een sterke verbeeldingskracht, zoals in De mens (1950). Zijn kunstenaarsloopbaan was gekenmerkt door integriteit en getuigde steeds van sociaal gevoel. Stilistisch behoort zijn werk tot het Vlaamse expressionisme.
LITT. L.Lebeer, F.Masereel (1950); P.Vorms, Gespräche mit F.Masereel (1967); R.Avermaete, Frans Masereel (1975).
