[Fr.], bn.,
1. lijnvormig; uit lijnen bestaande: lineaire constructies; lineair schrift; lineaire stad, die zich in de lengte ontwikkelt; (oneig.) een rechtlijnig beloop hebbend: de oplossing van deze problematiek is een lineaire uitschakeling van mogelijkheden;
2. in de lengte (gemeten): de lineaire uitzetting van ijzer; lineair perspectief, perspectivisch beloop van lijnen;
3. (wiskunde) lineaire vergelijking, vergelijking van de eerste graad.
Een lineaire vorm is een vorm waarin de veranderlijken ten hoogste tot de eerste graad voorkomen; b.v. de vorm ax + by + cz + d is lineair in x, y en z. Een lineaire vergelijking is een vergelijking waarin de onbekenden hoogstens tot de eerste graad voorkomen. In de analytische meetkunde van het platte vlak is de lineaire vergelijking ax + by + c = 0 de vergelijking van een rechte lijn; in de analytische meetkunde van de driedimensionale ruimte is de lineaire vergelijking ax + by + cz + d = 0 de vergelijking van een plat vlak.
