Édouard René Lefebvre de, Frans rechtsgeleerde, *18.1.1811 Parijs, †25.5.1883 Parijs. De Laboulaye werd in 1849 hoogleraar aan het Collége de France.
Hij stond onder invloed van F.C. von Savigny en de Historische School, en propageerde de historisch georiënteerde rechtsbeoefening in Frankrijk. Ter bevordering hiervan richtte hij met anderen in 1855 het tijdschrift Revue Historique de Droit Francais et Étranger op. In 1871 werd hij lid van de Nationale Vergadering, vanaf 1875 had hij zitting in de Senaat.Werken: Histoire du droit de propriété foncière en Europe (1839), Recherches sur la condition civile et politique des femmes, depuis les Romains (1843), Essai sur les lois criminelles des Romains concernant la responsabilité des magistrats (1845), Histoire politique des États-Unis de l’Amérique (3 dln. 1855-66), L’état et ses limites (1863), Paris en Amérique (1863), Lettres politiques (1872).
LITT. E.Boutmy, Raine, Scherer, De Laboulaye (1901).
