Anatole, eigenlijk: Jacques Anatole Thibault, Frans schrijver, *16.4.1844 Parijs, ♱l3.10. 1924 Saint Cyr-sur-Loire; zoon van een boekhandelaar en antiquaar. France was werkzaam in een uitgeverij, vervolgens als bibliothecaris; van 1888—93 was hij litterair criticus voor Le Temps.
Van deze tijd dateert ook zijn vriendschap met madame Armand de Caillavet, die ruim twintig jaar duurde en voor hem de vruchtbaarste periode van zijn leven was (hij was in 1892 gescheiden van zijn eerste vrouw). In 1921 ontving hij de Nobelprijs. France was een vertegenwoordiger van het fin-de-siècle met een sceptische, klassiek humanistische instelling in navolging van Montaigne, Diderot en Voltaire. In zijn werk toont hij zich een erudiet, minnaar van zinnevreugde, die het leven waardeert en gelooft in de waarde van het redelijke verstand. Werken: romans en verhalen: Le crime de Sylvestre Bonnard (1881), Les désirs de Jean Servien (1882), Le livre de mon ami (1885), Balthazar (1889), Thaïs (1890), L’étui de nacre (1892), La rôtisserie de la reine Pédauque (1893), Les opinions de Jérôme Coignard (1893), Le lys rouge (1894), L’orme du mail (1897), Le mannequin d’osier (1897), L’anneau d’améthyste (1899), Monsieur Bergeret à Paris (1901), L’affaire Crainquebille sur la pierre blanche (1905), L’île des pingouins (1908), Les contes de Jacques Tournebroche (1908), Les dieux ont soif (1912), La révolte des anges (1914); essays, kritieken, brieven: La vie littéraire (4 dln. 1888-92), Vers les temps meilleurs (1906), Le génie latin (1913); autobiografisch: Le petit Pierre (1918), La vie en fleur (1922). Uitgave: Oeuvres complètes (25 dln. 1925-35).
LITT. C.Aveline, A.France (1948); J.Suffel, A. France par lui-même (1954); M.C.Banaquart, A. France polémiste (1962); L.J.Levaillant, Les aventures du scepticisme, essai sur A.France (1966); D. Bresky, The art of A.France (1969).
