[Lat. quinta essentia, de vijfde substantie, nl. naast de vier elementen aarde, water, licht en vuur],
1. (vroeger) ether, fijne substantie boven de atmosfeer die alle lichamen doortrekt; (alchemie) het beginsel dat van andere metalen goud kan maken;
2. de zuiverste belichaming van een eigenschap, het fijnste of wezenlijkste van iets;
3. de ware inhoud (van iets) in de minst omvangrijke vorm: de van de zaak is gauw verteld.
