Wat is de betekenis van Substantie?

substantie - Zelfstandignaamwoord 1. (medisch) (scheikunde) stof (stoffen) 2. kern van een zaak 3. (filosofie) wat aan iets anders ten grondslag ligt en daaraan vastheid verleent Woordherkomst afgeleid van het Latijnse 'stāre' (staan) met het voorvoegsel sub- met het achtervoegsel -antie

Substantie (van het Latijn: substantia, 'wat op zichzelf staat') is een centraal begrip uit de westerse metafysica, waarmee het wezen, de drager van eigenschappen wordt bedoeld. Aristoteles introduceerde het begrip in zijn tekst 'Categoriae' over de bestaande grondvormen of categorieën. Nadien speelde het ook in de middelee...

substantie - zelfstandig naamwoord uitspraak: sub-stant-sie 1. stof waaruit iets bestaat ♢ zo'n suikerspin is een kleverige substantie Zelfstandig naamwoord: sub-stant-sie de substantie ...

[Lat. substantia, van sub-stare = standhouden, van sub- = onder, en stare = staan] zelfstandigheid (draagster van accidenten); materie, stof; het wezenlijke, hoofdzaak.

stof; materie; zelfstandigheid; hoofdzaak

Parmenides (zie eleaten) gaf een ogenschijnlijk logisch bewijs dat de werkelijkheid noodzakelijk één is. Hij schijnt te hebben gemeend dat iets werkelijks op alle tijdstippen en op alle plaatsen moet bestaan, en in de eeuwen na hem werden er vele pogingen ondernomen om te onderscheiden tussen het werkelijke, dat aan deze beide eisen of aan één erva...

de kern, het wezenlijke van een zaak; ook heel algemeen de stof waaruit iets bestaat. Kolen verliezen bij verbranding een groot deel van hun substantie.

zelfstandigheid; stof; hoofdzaak; wezen

...