Duits geneeskundige, geb. 22.2.1822 Graben, overl. 27.5.1902 Heidelberg. Kussmaul was hoogleraar te Erlangen (1857), Freiburg (1863) en Straatsburg (1876).
Kussmaul schreef een groot aantal studies over inwendige geneeskunde en neurologie. Hij voerde het gebruik in van de ➝oesofagoscoop (1867) en de toepassing van de maagpomp (1869). Bekend is de kussmaulse ademhaling, zeer diep en frequent ademen zoals bij acidose (b.v. bij diabetische coma) voorkomt. Werken: Aus meiner Dozentenzeit in Heidelberg (1925), Jugend-erinnerungen eines alten Artztes (1931). Zie afb.
