v./m., (ook: petroleum of lampolie), verzamelnaam voor aardoliedestillaten, met kookgrenzen van 175-325 °C.
(e) Kerosine is het eerste produkt dat de aardolieindustrie uit de ruwe olie maakte. Het werd gebruikt in petroleumlampen, die destijds de voornaamste verlichtingsbron op aarde vormden. Kerosine is een nagenoeg waterhelder destillaat. Er komen verschillende koolwaterstoffen in voor, waarvan de gehalten kunnen wisselen. Een kleiner (resp. groter) gehalte aan lager kokende benzinekoolwaterstoffen in lampkerosine betekent dat het gehalte aan de zwaardere koolwaterstoffen verlaagd (resp. verhoogd) moet worden om de viscositeit te verbeteren (die het gemakkelijk optrekken van de olie in de pit beïnvloedt). Kerosine voor verlichting mag geen aromaten bevatten omdat deze de vlam doen roeten.
Kerosine is na 1950 vooral als straalmotorenbrandstof toegepast. Verder wordt het gebruikt als verhittingsmiddel (petroleumkachels en kooktoestellen), ontvettingsen reinigingsmiddel, drager voor insecticiden en onkruidverdelgers, verdunningsmiddel voor bitumen (→cutback bitumen). Als motorbrandstof in zuigermotoren wordt het in landbouwtrekkers gebruikt. Het hoge aromaatgehalte is hier gunstig omdat het octaangetal daardoor verbeterd wordt; de lage vluchtigheid maakt snel starten echter moeilijk. De wereldproduktie van kerosine was in 1973 ca. 71 mln. t.
