Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 27-06-2020

International Labour Organization (ILO)

betekenis & definitie

Internationale Arbeids Organisatie), gespecialiseerde organisatie van de VN, belast met de bevordering van de sociale rechtvaardigheid in het algemeen en de coördinatie van de sociale wetgeving in de deelnemende staten in het bijzonder. De ILO werd opgericht in 1919 en is gevestigd te Genève (van 194048 te Montreal).

De oorspronkelijke constitutie vormde een onderdeel van het Verdrag van Versailles (28.6.1919); de thans geldende constitutie werd vastgelegd op de Internationale Arbeidsconferentie van Montreal (1964).De ontwerp-constitutie voor de ILO werd opgesteld door een gemengde commissie, bestaande uit vertegenwoordigers van werknemers, werkgevers en regeringen. Deze tripartitie-samenwerking werd geconcretiseerd in de structurering van de ILO. De organisatie was aanvankelijk sterk gelieerd aan de Volkenbond; bijna alle leden van deze bond waren lid van de ILO. Na de Tweede Wereldoorlog werd deze koppel ng verlaten.

De ILO bestaat uit:

1. De Internationale Arbeidsconferentie, een jaarlijkse ledenvergadering, waarbij iedere lidstaat een delegatie van vier personen kan afvaardigen (twee regeringsvertegenwoordigers, één werkgeversen één werknemersvertegenwoordiger);
2. De Raad van Beheer, het dagelijks bestuur van de ILO, bestaande uit 48 personen, gekozen volgens het tripartitie-stelsel;
3. Het Internationaal Arbeidsbureau, dat optreedt als permanent secretariaat. Hier worden de conventies, resoluties en aanbevelingen voorbereid, die een twee derde meerderheid in de Arbeidsconferentie behoeven om van kracht te worden.

De lidstaten van het ILO hebben zich verplicht de door de conferenties aanvaarde conventies en aanbevelingen binnen 1,5 jaar voor te leggen aan hun onderscheiden wetgevende lichamen. In nov. 1977 kondigden de VS aan uit de ILO te treden. Dit betekent een ernstige verzwakking aangezien de VS een zeer groot deel van het budget voor hun rekening namen. Reden tot uittreding was voor de VS vooral de volgens hen te grote nadruk op politieke kwesties, die voortkwam uit de toenadering tussen de communistische landen en die uit de Derde Wereld.

< >