structuur van de werkelijke bevoegdheidsverhouding in een bedrijf, in tegenstelling tot de formele organisatie, d.w.z. de door de topleiding voorgeschreven structuur. In de praktijk blijkt deze laatste vaak door de betrokkenen zonder toestemming geleidelijk te worden gewijzigd en aangevuld.
De oorzaken zijn veelal van groepspsychologische aard (sommige personeelsleden verwerven door hun persoonlijke eigenschappen een groter gezag dan hun op grond van hun functie was toegedacht), maar ook overwegingen van efficiency kunnen een rol spelen (vergroting van de slagvaardigheid van het bedrijf door het negeren van omslachtige procedures, het nemen van ongeautoriseerde initiatieven e.d.). De informele organisatie is in strijd met de bedrijfsdiscipline, maar vaak getuigt het van meer werkelijkheidszin de formele organisatie bij de inmiddels gegroeide verhoudingen aan te passen dan haar tot elke prijs te willen handhaven.LITT. N.van de Zwaai, Het besturen van organisaties (1972).
