pseud. Hoffmann von Fallersleben, Duits schrijver en filoloog, *2.4.1798 Fallersleben (bij Brunswijk), ♱ 19.1.1874 slot Corvey.
Hoffmann werd in 1830 hoogleraar te Breslau; dit ambt verloor hij in 1842 wegens zijn radicale gedichten. In 1848 werd hij inzoverre gerehabiliteerd, dat hij een pensioen kreeg. Hij woonde daarna te Brunswijk en te Weimar en na 1860 op het slot Corvey als bibliothecaris. Hoffmann was een romantisch dichter die in de trant van het volkslied schreef. Van hem zijn vele kinder-, drinken Wandelliederen afkomstig, die door hun eenvoud tot de meest gezongen Duitse liederen behoren; ook schreef hij politieke liederen als Deutschland, Deutschland über alles (1841). Belangrijk was Hoffmanns werkzaamheid op het gebied van de oudere Duitse en vooral Ned. volksliederen.
Hij gaf de stoot tot de wetenschappelijke beoefening van de Middelned. litteratuur door zijn nasporingen in bibliotheken en archieven, waarvan de Horae Belgicae (12 dln. 1831—62) de vruchten zijn. Zeer mooie Middelned. pastiches zijn van zijn hand verschenen. Uitgave: Ges. Werke (8 dln. 1890-93). LITT. P.H.Neide, H.von Fallersleben und Flandern (1967); P.H.Neide, H.von Fallersleben und die Niederlande (1972).
