v./m. (-en), aangeboren nierafwijking.
(e) Wanneer beide nieren aan een van hun polen (boven of onder) met elkaar verbonden zijn, spreekt men van een hoefijzernier. De verbinding is meestal breed en treft vooral de onderpolen (90 % van de gevallen). Deze afwijking wordt gevonden in 1 op 500-1000 lijkopeningen. De hoefijzernier heeft een normale functie en predisponeert niet tot een nierziekte.
