Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 27-06-2020

Hiëronymus

betekenis & definitie

heilige, een van de westerse kerkvaders, ca.347 Stridon (Dalmatië), ♱419 of 420 Bethlehem. Hiëronymus kreeg een klassieke opleiding en werd in 365 te Rome gedoopt.

Hij was de geleerdste theoloog van zijn tijd. Hiëronymus maakte verre reizen, verbleef een tijdlang te Trier en in 372 te Aquileja. In 382 kwam hij te Rome, waar hij op verlangen van paus Damacus bleef. Deze droeg hem de herziening van de oude Latijnse vertaling van het NT (de zgn. Itala) op. De nieuwe vertaling, verenigd met de door Hiëronymus vervaardigde vertaling van het OT, werd bekend onder de naam Vulgata; zij werd de gecanoniseerde bijbelvertaling van de Westerse, later van de RoomsKatholieke Kerk.

In 385 ging Hiëronymus naar Palestina en vestigde zich als voorstander van het monnikenleven in de nabijheid van Bethlehem in een kring van monniken. De heilige Paula vergezelde hem. Samen stichtten zij een monnikenen een nonnenklooster.Hiëronymus betekenis bestaat vooral hierin, dat hij de Griekse theologie dienstbaar gemaakt heeft aan het westen, o.a. door vele vertalingen van Origenes. Zijn commentaren hebben lange tijd in het westen als voorbeeld gegolden. Heftig bestreed hij de tegenstanders van de ascese en de Pelagianen, alsmede Helvidius te Rome, die de blijvende maagdelijkheid van Maria ontkende. Voor de kerkgeschiedenis is vooral zijn Chronicon van grote betekenis geweest; ook zijn geschrift over beroemde mannen, De viris illustribus en zijn uitvoerige correspondentie. De Rooms-Katholieke Kerk vereert hem als heilige, niettegenstaande zijn vele menselijke zwakheden, en beschouwt hem als één der grote kerkleraars. Feestdag: 30 sept.

Uitgaven: J.P.Migne (Patr. Latina, 22-30); Corp. Script. Eccl. Lat. 54-56,59 (1910-18); Bibl. Kirchenväter 15 (dl. 11, 16, 18; 1914-37). LITT.

G.Grützmacher, Hiëronymus (3 dln. 190108); P. Steur, Het karakter van Hiëronymus van Stridon bestudeerd in zijn brieven (1945); F.Murphy (red.), A monument to Saint Jérôme (1952); J. Steinmann, Saint Jérôme (1958; Ned. vert. 1960); Y.Bodin, Saint Jérôme et léglise (1966); C.Meershoek, Le latin bibl. daprès Saint Jérôme (1967); I. Opelt, Hiëronymus Streitschriften (1973); J.Kelly, Jerome. His life, writings and controversies (1976).

< >