(genetica) wet die het optreden van bepaalde genotypen in een zeer grote populatie beschrijft. Deze wet luidt: komen in een populatie twee allelen A en a voor met de frequenties p en q, dan zijn de frequenties waarmee de genotypen AA, Aa en aa optreden in de volgende generatie p2, 2pq en q2.
Deze wet is in 1908 door Hardy en Weinberg onafhankelijk van elkaar opgesteld, en vormt het uitgangspunt voor de →populatiegenetica. De Hardy-Weinberg-wet gaat alleen op als: 1. de populatie groot is, zodat het toeval een verwaarloosbare rol speelt bij het bepalen van de frequenties in de volgende generatie;
2. er geen mutatie optreedt;
3. zich geen per genotype verschillende migratie voordoet;
4. geen selectie in de populatie voorkomt;
5. paring optreedt volgens toeval, d.w.z. geen inteelt of exogamie.
Treedt enigerlei selectie in de populatie op, dan voldoen de genen genotype-frequenties niet langer aan deze wet.
