v., tak van de genetica die zich bezighoudt met populaties in plaats van met individuen.
(e) De populatiegenetica bestudeert de handhaving of verspreiding van genen in een populatie. Theoretisch en experimenteel worden de gevolgen van inteelt, paringsvoorkeur en natuurlijke selectie op de frequenties van genen en genotypen in een populatie nagegaan. Verandering in genetische samenstelling van een populatie vormt de basis voor het ontstaan van nieuwe soorten (→speciatie). De populatiegenetica houdt zich dan ook voor een groot deel bezig met de nauwkeurige wiskundige formulering en de experimentele toetsing van het natuurlijke selectiemechanisme (Darwin), aangevuld met de huidige erfelijkheidstheorie, →genetical drift, →Hardy-Weinberg-wet, →mutatie, →natuurlijke selectie.
