Duits dichter, *9. 5.1876 Graudenz, ♱3.1.1947 Ichenhausen (bij Augsburg). Hardt werd na lange reizen van 1919—24 intendant van de schouwburg te Weimar, in 1925 van die te Keulen en in 1926 leider van de Westdeutsche Rundfunk te Keulen.
Hij behoorde tot de neoromantische school en had vooral succes met moderne psychologische dramas. Werken: Priester des Todes (1898), Ninon de Lenclos (1905), Tantris der Narr (1908), Gudrun (1911), Don Hjalmar (1947).
