[Fr.], v. (-s), valbijl.
(e) De guillotine werd als executie-instrument in 1792 in Frankrijk populair tijdens de Franse Revolutie. Al eerder waren vergelijkbare apparaten, die werkten volgens het principe van de valbijl, in gebruik in o.a. Schotland en Engeland. Tot de Franse Revolutie was executie door middel van de valbijl (wegens de snelle en relatief pijnloze dood) een privilege van de adel. De Franse arts Joseph-Ignace Guillotin, lid van de Assemblée Nationale sinds 1789, bracht enkele verbeteringen aan in het apparaat en speelde een belangrijke rol bij het aannemen van het wetsontwerp dat bepaalde dat alle doodvonnissen uitgevoerd moesten worden door middel van de guillotine, aanvankelijk Louisette of Louison genoemd. In Frankrijk is deze wet nog steeds van kracht. . LITT. G.Lenotre, La guillotine et les exécuteurs criminels pendant la Révolution (1932).
