[Lat. frontispicium, aanzicht], o. (-s, -n),
1. voorgevel;
2. bovenstuk van een voorgevel, fronton;
3. versierd titelblad van een boek; illustratie tegenover het titelblad van een boek (e).
(e) Van het eind van de 16e—18e eeuw bevatte het frontispice vaak een uitgewerkte allegorische voorstelling betrekking hebbend op de inhoud van het boek (zie titelgravure). Vooral later bevatte het vaak het portret van de auteur.
