Duits econoom, *17.1.1891 Jena, †20.1.1950 Londen; zoon van R.C. Eucken.
Eucken was hoogleraar te Tübingen (1925-27) en Freiburg (1927). De arbeid van Eucken lag vooral op het terrein van de methodologie, de economische orde en de economische politiek. In zijn Grundlagen der Nationalökonomie zette hij de economische problematiek en de voor de oplossing van economische vraagstukken aangewezen methoden uiteen. Volgens hem is voor de bestudering van die problemen eerst de bepaling nodig van de concrete economische orde voordat de werking van het economisch proces kan worden onderzocht. Hij meende nl. dat het verloop van het economisch leven afhankelijk was van de economische orde waarbinnen het zich afspeelde. In zijn publikaties deed Eucken zich kennen als aanhanger van het neo-liberalisme. Werken: Kapitaltheoretische Untersuchungen (1934), Nationalökonomie, wozu? (1935), Grundlagen der Nationalökonomie (1941), Unser Zeitalter der Miszerfolge (1951), Grundsätze der Wirtschaftspolitik (1952).
