[Lat.], m., de Romeinsrechtelijke term voor dwaling; — in persona, dwaling ten opzichte van de persoon; — in corpore, dwaling ten aanzien van het object van de overeenkomst; — in substantia, met betrekking tot bepaalde eigenschappen van de zaak.
De error, die zich kon voordoen bij een van de partijen of beide partijen, frustreerde de wilsovereenstemming en verhinderde de totstandkoming van de overeenkomst.
