bn. en bw., licht diffuus doorlatend, zonder dat men een voorwerp dat erachter geplaatst is, goed kan waarnemen; porselein is doorschijnend; bw.: doorschijnend wit.
Valt een lichtbundel op een doorschijnend lichaam, dan ondergaat hij aan de oppervlakte of binnen in het lichaam onregelmatige terugkaatsingen en brekingen (ook buiging speelt een rol), die verstrooiing van het licht ten gevolge hebben. Het tenslotte doorgelaten licht is diffuus. Voorbeelden van doorschijnende lichamen zijn matglas, dun papier, troebele vloeistoffen.
