m. (-stenen), (ook: donderbeitel, donderkeil, donderpijl, duivelvinger, grommelsteen, pijlsteen),
1. volksnaam voor het puntige sigaarvormig skelet van een belemniet of fossiele zeeëgel;
2. (scheldwoord) kwelduivel: het is een echte dondersteen, een valse dondersteen, een vals, laaghartig mens; (in werkwoordelijke vorm) dondersteen op, donder op, ruk uit: lig niet te donderstenen, te zeuren, zaniken.
Donderstenen werden aangezien voor de door Donar neergeworpen pijlen, aanduidend waar de bliksem in de grond was geslagen. Door hun afkomst zouden ze magische kracht bezitten. Ook zouden de donderstenen bij dreigend onweer boven de grond komen en aldus het weer voorspellen.
