[Lat.], v. (-s),
1. uit-, rond-, verdeling: de van brieven; (spel) kaartverdeling;
2. het brengen van goederen van produkten naar consument; zie distribuerende handel; m.n. van de overheid uitgaande verdeling van levensmiddelen en andere verbruiksartikelen in rantsoenen, die op daartoe aangewezen bonnen verkrijgbaar gesteld worden, zie rantsoenering: van suiker, van benzine; de dienst en het kantoor daarvan: ik moet naar de distributie; hij werkt bij de distributie;
3. wijze waarop de vertrekken en andere ruimten van een gebouw gegroepeerd en in de plattegrond ingedeeld zijn;
4. bij viertaktmotoren, de inrichting die zorgt voor het op tijd openen en sluiten van de kleppen en het aandrijven van de onderbreker van de ontsteking;
5. (wiskunde) verdeling (verspreiding) van een grootheid over alle punten van het platte vlak of van de ruimte .
Wanneer aan elk punt van het vlak of van de ruimte een of andere wiskundige grootheid wordt toegevoegd, spreekt men van een distributie van die grootheid; wordt b.v. aan elk punt een vector toegevoegd, dan spreekt men van een vector distributie, ook wel van vectorveld. Zo spreekt men ook van temperatuurdistributie, getallendistributie, statische distributie, enz.
