[Lat.], o. (-nentia), ww. dat in passieve vorm actieve betekenis heeft.
Een deponens is b.v. in het Latijn hortari, aansporen, waarnaast geen vorm hortare staat, zoals naast laudari de infinitivus laudare. De term deponens maakt de indruk alsof een dergelijk werkwoord zijn actieve vormen heeft afgelegd, maar dit is in strijd met wat de studie van de Latijnse taalgeschiedenis leert. Behalve van deponens spreekt men ook van semi-deponens, b.v. gaudere, zich verheugen (actieve vorm), waarnaast een passieve vorm gavisus sum als perfectum staat.
