onbep. w., moernering, het uitgraven van darg of laagveen in de schorren en slikken langs de Zeeuwse stromen en het Haringvliet om daaruit zout te winnen.
Darinkdelven werd veel toegepast in de 14e en 15e eeuw. Het veroorzaakte waardevermindering van de gronden en gevaar voor de zeeweringen; de doorbraak van de dijken van de Grote (= Zuidhollandse) Waard in 1421 (Sint-Elisabethsvloed) is mede hierdoor veroorzaakt. Het darinkdelven maakte een belangrijke zouthandel mogelijk, waarvan Dordrecht de voornaamste uitvoerhaven werd. Deze stad hield dan ook maatregelen tot verbod van het darinkdelven tegen. In 1477 werd aan Maria van Bourgondië bij het Groot-Privilege het verbod van darinkdelven af gedwongen.
Litt. W.Jappe Alberts en H.P.H.Jansen, Welvaart in wording (1964).
