blauwwieren, een hoofdafdeling van het plantenrijk (overzicht), nauwverwant aan de Bacteriophyta (‘bacteriën’). De cellen van blauwwieren bevatten steeds fycocyanine, een blauwe kleurstof, die diffuus in de buitenste protoplasmalagen voorkomt.
Zij leven eencellig, dradig, of als celkolonies en zijn wereldwijd verspreid: op rotsen, aarde, boomstammen, in voedselrijk zoetwater, zelfs in hete bronnen (tot 75 °C). In symbiose met andere planten leeft b.v. Anabaena azollae (in bladholten van watervarentjes), of met schimmels samen korstmossen (Lichenes) vormend. Draadvormige blauwwieren zijn vaak slingerend of kruipend. De vermeerdering geschiedt door celdeling en fragmentatie; soms door vorming van ‘rustsporen’ (akineten), dikwandige cellen met reservevoedsel, die soms na 70 jaar nog kunnen kiemen. Een echte celkern ontbreekt.
Soms ondergaan blauwwieren een enorme uitbreiding en drijven door gasvacuolen in de cellen (‘waterbloei’) b.v. in de Rode Zee door een rood getinte soort Trichodesmium. Voorbeelden: Oscillatoria, Nostoc.
