v., (genetica) wederzijdse versterking van genwerking.
Complementatie is het verschijnsel dat van twee mutanten de beide mutant-DNA’s, in dezelfde cel samengebracht, elkaar aanvullen, dus samen tot meer activiteit in staat zijn dan elk afzonderlijk. Mutaties die elkaar complementeren, liggen in het algemeen in verschillende genen. Daardoor kan de complementatietest gebruikt worden om mutaties in genen in te delen.
