v., het complementair-zijn, m.n. als term in de economie en de quantummechanica.
Het concept complementariteit werd door N. Bohr ingevoerd en is toepasselijk op grootheden waarvoor deonzekerheidsrelaties van Heisenberg gelden. Complementaire grootheden zijn grootheden waarvan de gelijktijdige bepaling niet mogelijk is, b.v. plaats én impuls van een deeltje. Afzonderlijk kunnen zij wel gemeten worden; plaats en impuls zijn complementaire gegevens van het deeltje. Het begrip complementariteit wordt soms ook toegepast op het golfkarakter en deeltjeskarakter van b.v. fotonen en elektronen. Zie quantummechanica.
