(Eng.) term uit de petroleumtechniek; onnauwkeurige term met zwevende betekenis, ontstaan toen in het streven naar concentratie en efficiëntie een aantal vroeger afzonderlijk werkende installaties, zoals een ruwe-oliedestillatie en één of meer kraak- en reformeringsinstallaties tot een gecombineerde eenheid werden verenigd, b.v. de installatie die twee afzonderlijke kraakovens, maar slechts één fractioneerkolom kent (in plaats van elk één). In de eerste oven wordt b.v. een residu met een lang kooktraject zwak gekraakt tot:
1. een destillaatfractie, die uit gas, benzine, gasolie en een zwaarder destillaat bestaat en
2. een teerachtig residu. Al de onder 1. genoemde bestanddelen van de destillaatfractie worden in een combinatiekolom van elkaar gescheiden en uit de kolom afgevoerd; het genoemde zwaardere destillaat wordt in een tweede oven voor de tweede maal onder andere condities gekraakt. De daarbij ontstane produkten worden eveneens in de genoemde kolom geleid en daarin in fracties gescheiden.
