v./m. (-stoffen), koolwaterstof waarin een of meerdere waterstofatomen door chlooratomen zijn vervangen.
(e) In de petroleumindustrie ontstaan bij diverse raffinageprocessen grote hoeveelheden soms vrij eenvoudige verzadigde en onverzadigde koolwaterstoffen van laag resp. betrekkelijk laag moleculegewicht. Deze zijn al zeer vroeg in de petrochemische geschiedenis omgezet in chloorverbindingen, waar ze als oplosmiddel, brandveilige hydraulische vloeistof (zoals gechloreerde difenylen), pesticiden (insekticiden), b.v. ddt (dichloordifenyltrichloorethaan) en bhc (benzeenhexachloride) toepassing hebben gevonden. Uit methaan (aardgas) kunnen 4 chloorkoolwaterstoffen worden bereid: methylchloride (CH3Cl), methyleenchloride (CH2Cl2), chloroform (HCl3) en tetrachloorkoolstof (CCl4); uit acetyleen: trichloorethyleen (CHCl = CCl2) en perchloorethyleen (CCl2 = CCl2). Veel koolwaterstoffen zijn min of meer giftig, wat hun toepassing beperkt.
