[Lat., aanhoorder, rechter van instructie], m. (-s, -en), in de Rooms-Katholieke Kerk iemand die over een zaak aan zijn overste verslag moet uitbrengen.
Volgens het kerkrecht is auditor de benaming van diverse functionarissen:
1. een lid van de bisschoppelijke rechtbank, die getuigen oproept en verhoort, maar aan het eigenlijke vonnis geen deel heeft (rechter van instructie);
2. een ambtenaar van de pauselijke nuntiaturen; plaatsvervanger en helper van de (pro-)nuntius (uditore);
3. een prelaatrechter van de Romeinse >Rota, benoemd door de paus.
