m. (-s), kegel die aan een oppervlak raakt volgens een oneindig verre kromme.
Evenals men zegt dat een asymptoot een kromme in een oneindig ver punt raakt, kan men spreken van een asymptotenkegel die een oppervlak raakt in een oneindig verre kromme. Asymptotenkegels komen o.a. voor bij de één- en tweebladige hyperboloïde. Gewoonlijk heeft een oppervlak geen asymptotenkegel, maar een algemeen asymptotisch oppervlak.
