adamieten, een gnostisch-ascetische sekte in Noord-Afrika in de 2e en 3e eeuw n.C., waarvan de leden meenden in de paradijsstaat der onschuld te leven en daarom naakt voor hun cultus samenkwamen. De naam werd ook gegeven aan bepaalde groepen van waldenzen en broeders van de vrije geest, en aan een 15e-eeuwse sekte in Moravië en Bohemen onder Ziska, hoofd van de taborieten. Tenslotte nog aan een groep wederdopers te Amsterdam in 1535.
Vele van deze groepen waren tegen het huwelijk gekant. De beschuldigingen tegen hen omtrent tegennatuurlijke praktijken zijn meestal fel overdreven.
LITT. J.Heckenbach, De nuditate sacra (1911).
