N.-China; 8 m.
De enig bekende soort; in N.-China en Mongolië een kleine boom vormend met smalle, opgaande kroon, bij ons gewoonlijk als hoge struik voorkomend, hoogstens 3-4 m hoog met sterk opgaand groeiende takken en twijgen, gevinde bladeren en grote, witte bloemen in eindstandige trossen. Vooral voor kleine tuinen of parken een zeer mooie struik, die een warme, zonnige standplaats verlangt en het best groeit op een humusrijke of leemhoudende zandgrond. Jonge twijgen onbehaard, eerst groen, later bruin gekleurd. Bladeren tot 30 cm lang, geveerd, met 8-17 niet altijd overstaande blaadjes; deze ongesteeld, 4-7 cm lang, bovenzijde matglanzend donkergroen, onderzijde lichtgroen, aan beide zijden kaal, lancetvormig, naar beide zijden puntig toelopend, bladrand scherp gezaagd.
Bloeit Mei-Juni met zuiverwitte bloemen in tot 20 cm lange, opstaande trossen, kroonbladen tot 2 cm lang, aan de basis geel-rood gevlekt, omgekeerd eivormig; bruine doosvrucht, appelvormig, openspringend, met zwarte zaden ter grootte van een erwt.
Xanthóceras wordt door wortelstek onder glas vermeerderd, ook door enten op eigen wortel is vermeerdering mogelijk, verder door zaaien; liefst direct na het oogsten in een koude bak uitzaaien.
