Onze Taal Woordpost

Genootschap Onze Taal (2020)

Gepubliceerd op 25-01-2021

volkstribuun

betekenis & definitie

iemand die opkomt voor de volksklasse

uitspraak
[volks-trie-buun]

citaat
“Had men in die kringen maar beter naar de grieven van het gewone volk moeten luisteren (...). Dan hoefde men nu niet te dealen met Donald Trump, de volkstribuun die zich tot tolk heeft gemaakt van dit volk. Ook al is hij zelf miljardair en vastgoedmagnaat.”
Bron: woordfeit
Tribuun is de Nederlandse vorm van het Latijnse tribunus ‘Romeins leider’. In het oude Rome was de tribunus het hoofd van een tribus ‘stam’, ‘(kies)district’. Later werd het een ruimere term voor een functionaris die een deel van de samenleving vertegenwoordigde, bijvoorbeeld militairen, de hogere of juist de lagere klasse. De tribuun die speciaal opkwam voor de belangen van het ‘gewone volk’ (plebs) was de tribunus plebis, oftewel de ‘volkstribuun’.
In het Nederlands was volkstribuun in het verleden soms ook een erebenaming voor socialistische leiders, die de belangen van arbeiders behartigden in de politiek. Tegenwoordig wordt het woord ook gebruikt voor een ‘uit het volk voortgekomen leider’ of een ‘populistisch politicus’.