Onze Taal Woordpost

Genootschap Onze Taal (2020)

Gepubliceerd op 25-01-2021

reining

betekenis & definitie

UIT:
Gal maakt verwachtingen waar (Mark Misérus, de Volkskrant, 30 september 2010)

CONTEXT:
Hij heeft moeiteloos de plaats ingenomen van zijn vroegere trainster Anky van Grunsven, die de sport groot maakte. De drievoudig olympisch kampioene plaatste zich niet voor het WK door blessureleed bij haar paard Salinero. Van haar afwezigheid – ze nam wel deel aan de discipline REINING afgelopen weekend – valt voorlopig echter niets te merken.

:
snelle discipline bij het dressuurrijden

UITSPRAAK:
[ree-ning]

WOORDFEIT:
Reining is een snelle, actieve vorm van dressuursport (zie ook de Wikipedia). De oorsprong ligt in het westernrijden, dat weer voortkomt uit het paardrijden van cowboys. Hun paarden moesten zeer wendbaar zijn en snel kunnen reageren op 'de teugel'. Het Engelse woord voor 'teugel' is rein, en daar is de naam reining van afgeleid. Rein komt via het Franse resne van het Latijnse werkwoord retinare 'weerhouden, beperken' - oftewel 'beteugelen'.