CROONER

betekenis & definitie

UIT:
De kortste weg van hart naar stem (Sander Donkers, Vrij Nederland, 27 juli 2011)

CONTEXT:
Kort voor haar dood nam Winehouse nog een duet op met Tony Bennett. De oude CROONER was naar verluidt diep onder de indruk van die 'old voice in a modern girl'.

:
zanger die half neuriënd, half declamerend (sentimentele liederen) zingt

UITSPRAAK:
[kroe-nuhr]

WOORDFEIT:
Een crooner croont. Croonen is, net als het Engelse werkwoord to croon, 'half neuriënd, zacht zingen'. Croon gaat terug op het Schotse croone of crune, dat 'klagen, op klaaglijke toon zingen of spreken, neuriën' betekent. En dat Schotse woord is in de zestiende eeuw ontleend aan het Nederlandse kronen 'kreunen'. Kortom, een crooner kreunt.