Hebreeuws dichter, *7.7.1910 Warschau, ✝ 28.3.1970 Tel Aviv. Alterman verbleef vanaf 1925 in Palestina.
Hij was medewerker aan het arbeidersdagblad Davar, waarin hij actuele gedichten publiceerde. In zijn werk schildert hij het joodse lot van zijn generatie en geeft hij satirisch commentaar op de politieke en sociale gebeurtenissen in zijn land. Zijn werk is sterk verwant met dat van V.Majakovski, B.Brecht en E.Kästner. Naast gedichten schreef hij ook toneelstukken en vertaalde hij klassieke en moderne drama’s in het Hebreeuws, o.a. van J.Racine, W.Shakespeare en L.Pirandello. Alterman wordt beschouwd als een van de belangrijkste vernieuwers van de Hebreeuwse litteratuur. Werken: Makot mizrajim (1944; De Egyptische plagen), Hatur hasch’vi'i (2 dln. 1954; De zevende kolom), Irhajona (1957; De gewelddadige stad), Pundak haruchot (1963; Het café der geesten).
