binnenste van de vier grote manen van → Jupiter. Diameter 3640 km; gemiddelde afstand tot Jupiter 350200 km; omlooptijd 1,77 dag; relatieve dichtheid 3,53; massa 1,21 maanmassa.
De Voyager 1 passeerde op 5.3.1979 Io op een afstand van ca. 18640 km, waardoor details zichtbaar werden ter grootte van ca. 1 km. Op het oppervlak werden acht werkende vulkanen ontdekt en vele resten van vulkanische activiteit, zoals enorme caldera’s. De gaswolken die door de vulkanen uitgestoten worden bereiken hoogtes van ca. 270 km. Het uitgestoten materiaal, voornamelijk zwavel, zwaveldioxide en natrium is verantwoordelijk voor de rode kleur van Io. Mogelijk vormen deze vulkanische wolken ook de bron van de plasmaring die zich rondom Jupiter bevindt en die ongeveer samenvalt met de baan van Io. Uit dit vulkanisme en uit het opvallend ontbreken van inslagkraters volgt dat het oppervlak van Io betrekkelijk jong is en nog steeds sterk verandert. De bron van de vulkanische activiteit wordt gezocht in de getijdenwerking die Io ondervindt van Jupiter enerzijds en de andere grote manen Europa en Ganymedes anderzijds.
