Weigerachtig,
*...IG, bn. (-er, -st), niet toestaande; niet inwilligende; niet gewillig, weêrbarstig; een - (ontkennend, afwijzend) antwoord.
*...EN, bw. gel. (ik weigerde, heb geweigerd), niet toestaan, niet inwilligen; afwijzend beschikken (op), afslaan. -, ow. niet afgaan, ketsen (van vuurwapenen); haperen, nalaten (van een schip).
*...ING, v. (-en), het weigeren; het geweigerde.
