Kaauw, of KAUW, v. (-en), soort kraai, (vogel); tabakspruim.
*-EN, bw. gel. (ik kaauwde, heb gekaauwd), met de tanden vermalen; tabak -, pruimen; (fig.) hij heeft niet veel te -, hij is arm; zijne woorden -, teemen, stamelend spreken; hij heeft er wat aan te -, heeft er veel moeite aan.
*-ER, m. (-s), die kaauwt, (inz.) tabaks-.
*-ING, v. gmv. het kaauwen.
*-MIDDEL, o. (-en), (apoth.).
*-SEL, o. (-s), het gekaauwde.
*-SPIER, v. (-s), tandspier.
*-TANDEN, m. mv. maaltanden.
*-TJE, (B. -N), o. (-s), tabakspruim.
